Feedback geven door Peter Taylor
Laatst was ik in de stad, en een grote snoepfabrikant deelde monsters uit van hun nieuwe product, gratis en zonder verplichtingen, en het bleek erg populair bij het winkelend publiek.
Nu was het een snoepje dat ik wel leuk vond, maar het was een van die speciale limited edition varianten op het standaard aanbod. Persoonlijk was het niet naar mijn smaak, de kinderen vonden het heerlijk, maar voor mij werkte het gewoon niet, en dat was dat. Ik heb mijn geld niet teruggevraagd (het was gratis), en ik heb ze niet verteld dat ik het niet lekker vond (ik koop gewoon niets meer van die smaak, hoewel het origineel nog steeds even lekker is) en ik ben zeker niet gaan klagen bij de fabrikanten over hun product.Nu heb ik een gratis eBook genaamd 'The Art of Laziness' en het is een sampler, een freebie om je verslaafd te maken, het probeert mijn andere boeken 'The Lazy Project Manager' en 'The Lazy Winner' te verkopen. Maar in delen van deze boeken en elk hoofdstuk van elk boek, dat ik heb geschreven hoop ik enige waarde te bieden aan de lezer (althans dat probeer ik).
Voor al mijn boeken krijg ik recensies, goede en minder goede - je kunt natuurlijk niet iedereen tevreden stellen. Maar voor 'De kunst van het luieren' met zo'n 10.000 downloads over de hele wereld schijn ik alleen maar slechte recensies te krijgen. Eigenlijk, als ik erover nadenk, zou ik nooit een goede recensie verwachten, want dit is slechts een voorbeeld van een vollediger werkstuk, dit is het werk dat beoordeeld moet worden. De meest recente was "Een complete tijdverspilling" - het is u gezegd, download dit gratis boek niet - het ging verder met "Een oefening in voor de hand liggende verklaringen als een duidelijke reclame voor zijn andere boeken.
Ik hoopte hier iets van te leren, maar ik heb mijn kostbare tijd verspild door het te lezen.
Waarom kan het mij iets schelen, vooral omdat mijn boeken over de hele wereld duizenden keren worden verkocht, nou ja, het is de kille botheid van de feedback die steekt, denk ik, en het onvermogen om op een echte manier te reageren. Ik lees beleefd alle recensies, en ik bedank mensen beleefd dat ze de tijd nemen om een recensie te plaatsen, en dat is dat. Geen kans op een goed gesprek over wat ik probeerde te bereiken en over waarom de lezer teleurgesteld was.
Om eerlijk te zijn is de recensent bij twee gelegenheden teruggekomen en hebben we over het boek gepraat, en bij één gelegenheid heeft de recensent de recensie met een ster of twee opgewaardeerd.
Bij deze gelegenheid was ik geamuseerd dat ik twee sterren kreeg voor een boek dat tijdverspilling was, en erger had gekund.
Er kunnen momenten zijn waarop je met iemand in je team moet praten over iets wat hij gedaan heeft, of juist niet gedaan heeft, en dat het project problemen heeft veroorzaakt. Je zult ze feedback moeten geven. Feedback geven en ontvangen, hoe goed bedoeld ook, kan een moeilijk proces zijn. Dus hoe pak je het aan?
Begin met de basis en zorg ervoor dat dergelijke feedback:
- Privé gebeurt
- eerlijk en respectvol is
- Niet oordelend is
- In eenvoudige bewoordingen wordt gegeven
- In hanteerbare porties
- Is relevant en passend op dat moment
Begin met de scène te zetten en enig inzicht te verschaffen door het probleem en de gevolgen uit te leggen, en misschien een alternatief gedrag voor te stellen dat beter zou zijn voor de toekomst.
Richt u altijd op het probleem en niet op de persoon. Probeer van uw feedback een gezamenlijke analyse van het probleem te maken, wat voor de ontvanger doorgaans veel gemakkelijker te aanvaarden is. In mijn geval was de chocoladereep niet naar mijn smaak, maar de enige investering die ik deed was dat ik er wat van at en het daarna weggooide, ik had geen feedback te geven (misschien had het bedrijf er wat van willen hebben, ik weet het niet zeker).
In het geval van de boekbesprekingen was de investering er niet een van kosten, het boek was gratis, maar ja, er was de investering in leestijd om rekening mee te houden. Maar als je kijkt naar de lijst van basisregels voor feedback, zie je waarom dit niet werkt bij dergelijke boekbesprekingen:
Privé - boekbesprekingen worden gedaan in de volle schijn van het publieke domein.
Is eerlijk en respectvol - over het algemeen is dit waar
Niet-oordelend- zeker niet, velen zijn veroordelend, in feite, hoe meer ze het boek niet leuk vinden, hoe... meer veroordelend ze worden, lijkt het.
In eenvoudige bewoordingen - soms wel, er is altijd de één tot vijf sterren meting, maar de ondersteunende woorden kunnen eenvoudig of complex zijn
Verstrekt in hanteerbare porties - waar, één boek, één recensie
Is relevant en passend op dat moment - nou ja in zekere zin waar, maar ik krijg nog steeds boekbesprekingen jaren nadat het boek werd gepubliceerd, tenslotte leest niet iedereen het op de dag dat het wordt uitgebracht, en ze komen gewoon naar je toe zonder waarschuwing.
En het is bijna onmogelijk om de recensie objectief te nemen; het is jouw boek en daarom kan iedereen die het niet goed vindt jou, de auteur, niet aardig vinden. Dus het is persoonlijk. Feedback is moeilijk maar essentieel voor ons allemaal om beter te worden.
Ik kreeg onlangs een gratis koffie. Ik had van die loyaliteitszegels verzameld, en na het kopen van 5 koffies had ik recht op een gratis koffie. Het was verschrikkelijk, maar ik zat nu in de auto op de snelweg toen ik de koffie proefde. Eerst dacht ik, dit was gratis, dus wat, dump het en vergeet het, maar toen dacht ik - feedback, ik moet feedback geven om het koffiebedrijf te helpen hun product service te verbeteren en dus
deed ik dat. Toen ik thuiskwam, vond ik de website en diende een commentaar in. Na drie dagen kreeg ik het antwoord: "Wij danken u voor uw opmerking over uw recente ervaring met onze koffie. Het spijt ons dat u het product deze keer niet lekker vond, maar we waarderen dat u een vaste klant bent en zijn ervan overtuigd dat uw volgende ervaring weer aan onze gebruikelijke standaard zal voldoen. Het verschil? Nou, ik lees mijn feedback, en ik geef om wat mensen zeggen, het geeft me soms een goed gevoel, en het geeft me soms een slecht gevoel, maar ik geef er altijd om. En het koffiebedrijf ... wel, wat denk je?